Anekdotes

Tijdens de vorige vakantieschool vroeg een kind in de groep wat de verleden tijd van komkommer was. Het duurde niet lang totdat een kind door de klas met volle overtuiging riep dat de verleden tijd van komkommer een verrotte komkommer was.

Laatst zei een leerling dit over afkortingen: “Afkortingen zijn lastig, maar die krijg ik volgend jaar……Ze willen de tekst niet te lang maken voor ons.”

“Tijdens het oefenen van begrijpend lezen aan de hand van een tekst over superhelden zei een leerling: ” ’t Zou vet zijn om als Spiderman door de stad te gaan, dan ben je in een paar seconden bij bijles.”

“Nu weet ik het zeker; van bloem maak je bloemkool”

Bij begrijpend lezen wordt er vaak verwezen naar een regel in de tekst. Laatst zei de docent “kijk even in regel 12” waarop de leerlingen de docent glazig aankeek.
Bleek dat voor de leerling een regel een afspraak is waar je je aan moet houden. Wat natuurlijk ook correct is maar niet in deze context.
Zo zie je maar in wat voor onverwachte hoek iets niet begrepen kan worden 🙂

In een les zoeken de docent en de leerling het woord meerkoetje op google afbeeldingen op. Nadat J. het zag was het duidelijk.
“Maar juf, ik woon in de Bijlmer op 6 Hoog. Hoe moet ik dan weten hoe een meerkoetje er uitziet?”

Tijdens een les spelling moest een kind het woord potvis uitleggen. Het kind zei: ‘Een potvis is toch een vis in een pot’. Hier moest de leraar om lachen en legde uiteraard uit dat een potvis een soort walvis is.

Na een uitleg van de docent over wat breuken eigenlijk zijn, zei een leerling:
“Nu kan ik op school eindelijk de juiste antwoorden geven op die moeilijke vragen over breuken!”

“Juff…
Mag ik je nagelknipper gebruiken?……”
De leerling bedoelde de perforator.
Zo te zien zijn er nog een hoop woorden op te helderen..

“Ik heb in dit uur meer geleerd dan een hele dag school!”,
hoorde de docent zijn leerling nog zeggen tegen zijn moeder, vlak voor de verbinding van de digitale les afgesloten werd.

Soms hoor je hele leuke samenvoegingen:
Nadat een docent de leerling had gezegd iets te gaan doen, zei de leerling “Dat komt voor elkaar bakker!”.
De leerling moest er wel om lachen toen de docent vertelde dat dat 2 uitdrukkingen ‘komt voor elkaar’ en ‘komt voor de bakker’ bij elkaar waren.

“Weet je waarom ik alles goed heb?? Omdat ik het nu snap! Eerst vond ik het erg lastig en snapte ik niet wat dat 3’tje daar deed (van m³), maar nu weet ik dat dat inhoud is, lengte-breedte-hoogte, 3 richtingen.
En nu vind ik het hartstikke leuk om dit te maken.”

“Wij hebben ook een meester!” vertelde 2 broers trots op school. Ze hebben op school alleen maar een juf maar nu de een bijles krijgt van Thom en de ander van Peter hebben ze nu ook allebei een meester.

Vanwege de vakantie zei een docent tegen zijn leerling; “Tot over 3 weken.”
“Waaat??!!, 3 weken??!!!, Nouuwww!!!”.
Hij vond het maar niks om zo lang geen bijles te hebben. Dit tot lichte verbazing bij de ouders.

“Wat staat hier nu weer? Dat snap ik niet. Was het maar op z’n Pauliens geschreven, dan was alles een stuk makkelijker te snappen.”

Regelmatig horen we onverwachte begroetingen tussen onze leerlingen. Dan blijken ze elkaar al te kennen en elkaar toevallig tegen te komen bij ons:
“Ja, zij zit bij mij in de klas”, “Ik ken hem van voetbal”, “Hij is mijn beste vriend”, “We zijn hier vrienden geworden.”

“Oow, dáárom zei de juf op school dat ik een encyclopedie moest gebruiken voor mijn werkstuk! Ik dacht dat het gewoon een woordenboek was! Nu snap ik waarom ik een onvoldoende voor dat werkstuk had.” zei een leerling nadat hij uitgelegd had gekregen van Charlot wat een encyclopedie is.

“Wat was ook alweer de haas?” Een leerling had moeite om te onthouden wat de grote wijzer deed en wat de kleine wijzer deed van de klok. Maar na de grote wijzer de haas genoemd te hebben en de kleine wijzer de schildpad kon ze het onthouden en kan ze nu klok kijken!

“Meester, heeft u het huiswerk nu al nagekeken? Ik ben klaar en wil verder.” merkte een leerling enthousiast op. Soms gaat het ineens zo snel dat de docent moeite heeft om het bij te houden.

“Hij heeft weer een mooi verhaal geschreven!” zegt zijn moeder trots terwijl een leerling met een lach zijn zelf geschreven verhaal inlevert.
Terwijl hij erg moeite met stellen had (zelf een verhaal schrijven) toen hij begon met de bijles.

“Ik mag vandaag om 6 uur ook!” zei het zusje van een leerling heel enthousiast toen ze haar broer kwam brengen. Ze gaat al 2 maanden mee haar broer naar de bijles brengen maar nu mag zij ook!

“Ik geef begrijpend lezen aan een leuke knul. Wij lezen samen uit Estafette en het boekje gaat over
een prins die koning moet worden, maar dat wil hij niet omdat hij zijn eigen land helemaal niet kent.
Hij wil op reis en de koning gaat daarmee akkoord. Hij krijgt een buidel geld mee. De buidel is erg
zwaar en de prins verstopt de buidel met geld in een oude beuk.
Ik vraag aan de leerling of hij dat geld zou verstoppen als hij dat had? “NEE”!!!! zei hij vol overgave.
Toen vroeg ik hem wat hij er dan mee zou doen? Antwoord: “naar de Intertoys”.
Heerlijk, wat heb ik daar weer om gelachen!!!!!”

Een leerling ziet ergens het woord redactiesom staan. Hij vraagt aan de docent wat dat betekent, de docent legt het hem uit en moet even wat kopieren. De docent komt terug en de leerling vraagt “Is dit een redactiesom?” en laat het volgende zien:
“Er zat een kabouter op een bank. Hij had 4 euro en 7 euro en hij wouwe iets kopen. Bloes kost 7 euro en en sjaal kost 4 euro. Hoeveel kost dat in totaal?”
Dit had hij dus even snel opgeschreven.
Of de docent het even wilde uitrekenen.
11 euro?
Ja, dat klopte.

“Gisteren kwam Nordin met een grote lach op zijn gezicht bij ons binnen voor zijn eerste les.
Ik herkende hem niet direct: Toen ik vorige week een intake met hem deed, zat hij heel gespannen en zenuwachtig naast me, alle hoop verloren na een slechte uitslag van de Entreetoets. Hij had een andere toekomst voor zichzelf in gedachte gehad en die zag hij nu als sneeuw voor de zon verdwijnen .
We hebben samen gesproken en het een en ander van de leerstof bekeken en al gauw bleek dat hij een aantal hiaten had waardoor hij de stof die daarna kwam niet meer begrijpen kon. Hierdoor was hij zijn motivatie kwijt geraakt en kreeg hij opmerkingen op zijn rapport dat hij beter zijn best moest doen, netter moest werken en beter geconcentreerd moest zijn.
Ik heb hem op het hart gedrukt dat het niet te laat was, dat hij met goeie begeleiding en hard werken, zeker zijn doelen kan bereiken. Er kwam toen een voorzichtig lachje op zijn gezicht. Hij kon het niet geloven.
Maar kennelijk was het in die paar dagen ingezonken want met een stralend brede lach trad hij dus gisteren zijn eerste les tegemoet.
En na afloop van de les was zijn lach alleen maar breder.
Dit zijn situaties waar ik nog steeds kippenvel van krijg en het spreekt voor zich waarom ik dit werk nog steeds zo fantastisch mooi vind.”

U vraagt zich vast af: “ Hoe gaat het met Nordin?” (zie vorige nieuwsbrief) Hij heeft tijdens de zomervakantie les gehad van Peter. Vorige week zag ik hem weer maar ik herkende hem niet direct. Zijn hele houding was veranderd.
Zijn moeder schrijft het volgende:
“Mijn zoon zit vanaf de zomervakantie periode bij Karin Bijles Centrum. Vanaf groep 6 heeft hij al een leerachterstand op verschillende gebieden. We hebben hiervoor de hulp ingezet van een ander bijlescentrum, dit heeft helaas geen resultaten opgeleverd. Integendeel mijn zoon ging met tegenzin naar bijles en na zijn bijles uurtjes kreeg ik een teleurgesteld/gefrustreerd kind terug.
Na een teleurstellende entreetoets zijn we (na het lezen van de recensies) bij Karin Bijles Centrum terecht gekomen. Vanaf het eerste moment klikte het tussen Peter en mijn zoon, door de positieve aandacht en duidelijke uitleg gaat hij nu met veel plezier naar bijles en school. Zijn zelfvertrouwen is weer terug en niet te vergeten hij heeft weer plezier in het leren!
Zijn schoolresultaten zijn in een korte periode sterk verbeterd. Ik ben achteraf ontzettend blij dat ik toch de keuze heb gemaakt om via Karin Bijles Centrum hulp in te schakelen, ik raad het dan ook echt iedereen aan!!!
Bedankt Peter, voor datgene wat je tot nu toe al met Nordin hebt bereikt!!!”

Notitie na de intake van M:

M. is niet echt gemotiveerd om te werken. Hij lijkt het in huis te hebben maar doet momenteel zelf weinig om het eruit te halen. Het lijkt erop dat hij de moed opgegeven heeft. Echter na een gesprekje met hem en even gewerkt te hebben leek het erop dat hij weer meer het idee had waarvoor het nodig was. Hij had namelijk een mooi doel. Ik heb het vermoeden dat hij veel gemist heeft en een houding van onverschilligheid aangenomen heeft. Hoop dat we dit op kunnen lossen door zijn begrip te vergroten.

Gesprek na drie weken:

“Hoe gaat het met je M.?”
“Ik ben heel blij met de lessen. Alles wat ik hier leer, kan ik op school toepassen. Ik heb zelfs twee klasgenoten kunnen helpen, die de breuken niet begrepen; ik had het net van jou geleerd en begreep het helemaal. De juf zegt dat ik beter oplet en geconcentreerder werk.”

Nu komt het mooiste:

“Gister mocht ik een film kijken, maar ik wilde eerst mijn huiswerk maken. Toen ik alles af had, heb ik het laatste stukje van de film gezien en ik heb echt genoten. Ik had het gevoel dat ik het echt verdiend had!”

Dit gezegd door een kind van 11 jaar, wat zijn motivatie volledig kwijt was, heeft mij persoonlijk echt geraakt.